بررسی تأثیر آرایش مدل لایه‌ای بر تغییرات رفتار آماری هسته‌های زوج–زوج

در این مقاله، رفتار آماری 101 هستة زوج-زوج در قالب آمار نزدیکترین فاصلة بین ترازی مطالعه شده است. دنباله‌های مورد بررسی با استفاده از آخرین اطلاعات تجربی قابل دسترس برای ترازهای +2 هسته‌های زوج–زوج واقع در محدودة جرمی 198≥A ≥ 40 تهیه شده‌اند. با استفاده از روش تخمین حداکثر شانس مقدار پارامتر تابع توزیع بری–روبنیک برازش گردیده و تغییرات این کمیت به‌عنوان معیار نظم ( یا بی‌نظمی) سیستم‌های انتخابی تعیین می‌گردد. تغییرات رفتار آماری بر اساس محدوده‌های جرمی مختلف، میزان تغییر شکل‌های چهار قطبی، نسبت انرژی ترازهای مختلف و همچنین آرایش آخرین تراز پروتونی و نوترونی این سیستم‌ها مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل غالب بودن رفتار منظم در هسته‌های زوج-زوج را پیشنهاد می‌دهد. همچنین افزایش نظم در مجموعه هسته‌های دارای عدد جرمی بزرگتر نسبت به هسته‌های سبکتر و هسته‌های دارای تغییر شکل بیشتر نسبت به هسته‌های کروی مشاهده می‌شود. از طرف دیگر، با کاهش مقدار اسپین ترازهای پروتونی و یا افزایش اسپین ترازهای نوترونی، رفتار منظم سیستم‌های انتخابی افزایش می‌یابد.